ŽACLÉŘ

Pierwsza pisemna wzmianka o osadzie pod zamkiem Scheczler (Žacléř), która nazywała się Bornfloss (Na Źródle), pochodzi z 1352 roku. Zniknęła po najazdach husytów w latach 1421-1426. Później miasto nosiło nazwę Bernstadt lub Berenstadt (miasto Bernarta, miasto niedźwiedzia). Niedźwiedź w herbie miasta może mieć swoje źródło w tej nazwie. Schatzlar, nazwa zamku i dworu, była stopniowo przenoszona na miasto, a w drugiej połowie XIX wieku stało się ono oficjalnie. 

Już w XVIII w., a zwłaszcza w XIX w. powstały pierwsze murowane kamienice, które stopniowo wypierały drewnianą zabudowę. Były to karczmy, sklepy, szkoła nr 181 - dzisiejszy urząd miasta. W latach 1912-1914 na miejscu starego ratusza zbudowano budynek sądu rejonowego nr 10, dziś Muzeum Miejskie Žacléř. Dzisiejszy plac Rýchorské náměstí wraz z przyległymi ulicami stanowi historyczne centrum miasta. 

Kolumna Maryjna, dzieło barokowego rzeźbiarza Jiříego Františka Pacáka, dominuje nad placem Rýchor. Pochodzi z czasów panowania jezuitów i została ukończona w 1725 roku. Na szczycie kolumny znajduje się figura Matki Boskiej, w centralnej części przedstawieni są św. Dominik, św. Bernard i św. Na pierwszym planie od strony wschodniej znajduje się posąg św. Ignacego Loyoli, założyciela zakonu jezuitów. Przy domu nr 116 znajduje się figura św. Floriana, patrona strażaków, autorstwa nieznanego artysty. 

2 lipca 1766 r. w gospodzie U Koruny, w miejscu dawnej drukarni nr 119, biesiadował cesarz Józef II. Monarcha ten odwiedził Žacléř dwukrotnie, a na jego cześć w 1908 r. na rynku umieszczono kamienną stelę z jego portretem, rzeźbą wiedeńskiego rzeźbiarza Georga Leiski. Z biegiem czasu opinie zmieniały się, a na kamiennym pomniku pojawiały się różne znane osobistości. W 1923 r. rzeźba Józefa II została zastąpiona podobizną poety Friedricha Schillera, a po II wojnie światowej Schillera zastąpił Julius Fučík, który wkrótce musiał ustąpić miejsca J. A. Komeńskiemu. W 2005 r. rzeźba Józefa II powróciła na swoje pierwotne miejsce. 

Król pruski Fryderyk II przebywał w Žacléřu również podczas wojen śląskich w 1778 r., gdzie ukończył swoje wspomnienia o poecie Wolterze - Eloge de Voltaire. W 1900 r. w dawnej gospodzie U Německého domu nr 118 zatrzymał się młody Josef Čapek, który uczęszczał tu do niemieckiej szkoły.